Thursday, September 2, 2010

వెతలు

రోజులన్నీ గడిచిపోతూనే కాలం
నా దగ్గర నిలిచిపోయింది
నన్ను తాకని ఈ గాలిలో
రాతలు నేర్పుతూ మరో రేయి కలిసిపోయింది

మర వెలుతురులో మసకబారుతున్న కనులు
మరువలేనంటూ తోడు నిలుస్తున్నాయి కలలు

క్షణాలన్నీ నాకేసి జాలిగా చూస్తూ
తడి చూపులలో తేలక మునిగిపోతున్నాయి
గతించిన కాలం వెక్కిరిస్తూ సాగనంపుతుంది
గతమెరిగిన జీవితం 'నేను 'ని శాసిస్తుంది

కదిలి వస్తూనే కడలి, గురుతులన్నీ
చెరిపేసి పోయింది
కదలకనే అడుగులేమో, కొత్త
గీతలు గీస్తూ ఉండిపోయింది 

రోజులన్నీ గడిచిపోతూ కాలం
నా దగ్గర నిలిచిపోయింది
నన్ను తాకని ఈ గాలిలో
రాతలు నేర్పుతూ మరో రేయి కలిసిపోయింది. 

Friday, July 23, 2010

ప్రేమంటే..?


ప్రేమంటే -
నువ్వున్నప్పుడు నన్ను నేను
నువ్వులేనప్పుడు ఈ లోకాన్ని, మరిచిపోవడం

ప్రేమంటే -
నీ ఆరాధనలో నిలువెల్ల తడవడం
నీ ఎడబాటులో మునిగితేలడం

ప్రేమంటే -
నా మౌనానికి మాటలు నేర్పడం
నా మనస్సుకి వెన్నెల పంచడం

ప్రేమంటే -
ఈ ఊహలకి రెక్కలు తొడగడం
నా కలానికి కవితలు నేర్పడం

Tuesday, July 20, 2010

ఐ లవ్ యూ


వెంట నడిపించే 
నీ విరసాలంటే నాకు
చెప్పలేని ఇష్టము..
నీతో మరో మాట కలిపేందుకు
సాయం చేస్తుంటాయి..

నా మాటకి అడ్డుచూపే
నీ సరిపోలంటే
మరెందుకో ప్రియం..
మౌనం లో నిన్ను దర్శించమని
సలహాలిస్తుంటాయి..

వాలుగా జారే నీ చూపు
వెక్కిరింతలే
నేను గాంచే యోగము..
నే పోల్చలేనీ వస్తువేదో
కానుకీయమంటాయి..

ఎదురు పడని నీ కైపు
కనుదోయంటే
నా యదను కుదిపే రసితము..
మనోఙ్ఞ్యత ప్రాయమేదో
నన్ను కొమరారమంటాయి...

చకిత చిత్తమైన నీ
పెంకి మనసంటే
విడువలేని స్నేహం..
త్రస్తరించే దాని పలుకులేవో
పోలికలే వద్దంటాయి..

ఇది స్నేహమని మాత్రమే
తలచే ఆ సత్యమేదో
వివరించలేని నువ్వంటే
నాకు తరగని ప్రేమ..

ఇది తెలుసుకున్న మరుక్షణం
చిత్తురవయ్యే నువ్వంటే
నే చెప్పలేని భావం..!!

Sunday, July 18, 2010

ఎదురుచూపు



మెరుపు చుక్కోటి తొంగి
నా వంక చూసింది...

మెతక మబ్బు కాటుకెట్టి
అడ్డు నిలిచింది...

కమ్మిన మబ్బు గుండెలో
వాన చినుకులు..
కంటి నిండ దాచలేని
ఈ నీటి చుక్కలు..

తేట పందిరిలో
మురిపించిన ఆకసం..

అడగించక తడిపెళ్ళిపోయింది
ఈ వడబావిలో

తెరిపే కాదేమో అని
తిరిగి చూసింది
తనవి తీరక సెగ చల్లారక.. 

ఆకసం


మెరుపు చుక్కోటి తొంగి
నా వంక చూసింది...

మెతక మబ్బు కాటుకెట్టి
అడ్డు నిలిచింది...

కమ్మిన మబ్బు గుండెలో
వాన చినుకులు..
కంటి నిండ దాచలేని
ఈ నీటి చుక్కలు..

తేట పందిరిలో
మురిపించిన ఆకసం..

అడగించక వార్వమాపెళ్ళిపోయింది
ఈ వడబావిలో!!



దిలీపు గారి ఆకాశ కుసుమానికి నా స్పందంగా..


Monday, July 12, 2010

కన్నీరు


 ఎన్ని కవితలు ఎన్ని రకాలుగా రాసినా వాటిలోని భావాన్ని మహిత గారు నా ప్రేమికుల రోజు అనే కవితకి కామెంటుగా రాసిన కేవలం నాలుగంటే నాలుగే పంక్తుల్లోనే మొత్తం భావాన్ని దించేసారు. ఆ నాలుగు లైనులు నన్ను ఎంతగా ప్రభావితం చేసాయంటే even today, to this every second, they are haunting me like anything.  So, I wanted to dedicate a special post especially on her lines.  Thanks once again to Mahitha. Here it goes like this :

కనురెప్పలు మూయగానే కన్నుల్లో నిండుతున్న నీ రూపం

కనులు తెరవగానే కన్నీళ్ళుగా కారిపోతోంది.

నీ రూపం కన్నుల్లో నింపుకునే ఆఖరి ప్రయత్నం

ఎప్పటికీ తెరవని కన్నులేనేమో 


నాకెంతో గొప్పగా అనిపించిన భావం ఇది.  Anyone not agreeing with me, requesting not to pass any comments here. :) 

Friday, July 9, 2010

నిషిద్ధ్హ ప్రేమ



ఎపుడూ మెరిసే నీ కనులు
ఎందుకు ఉద్వేగంగా మారుతుందో

యదలోనీ ప్రశాంతతను
తెలియని ఏ వాంఛ
నన్ను కబళిస్తుందో

దహించివేసే నా ఆరాధన
నీ మనసుని రగిలిస్తుందన ..
అల్లల్లాడుతున్న నా విరహం
నీ మృదుస్పర్శ కోసం తపిస్తుందనా ..

ఇన్నాళ్ళకు ఓడిన ఈ దూరం
మోహమై కరిగి మన హద్దులు
కడుగుతోంది ..
ఈ అడ్డు చెరిగిపోతుంది ..

భగ్గుమంటున్న ఒంటరితనపు
సెగలు కాల్చకముందే ..
నీ బాహుబంధాల్లో నలిగిపోనీ ..
తెలియని లోతులలోకి ఇంకిపోనీ ..
అలసి కృంగిపోనీ ..

నీలోకి
అవలీలగ
చొచ్చుకపొనీ ..

రమించే మత్తులో ఎదిగిన కోరికలు
పూర్తిగా లొంగిన ఈ క్షణంలో
చివరకు అచేతనంగానైనా
ఇమిడిపోనీ ..

ఇరువురి బాధలు కరిగే
ఈ ఘడియన ..
నీ తనువు చెప్పినట్టుగానే ..
ఈ రేయిని గడవనీ ..

ఈ వెచ్చటి వేదికపై
వేతన పెట్టిన కోర్కెల
ఆహుతి ఆరే దాకా సాగనీ ..

మన నిషిద్ధ ప్రేమను
నిలువెత్తు రగిలిపోనీ ..

కరుణించవూ

నా ప్రేమలో స్వార్ధం చూశావు
నా తపనలో తప్పులు వెదికావు
నా మనసో బంధమనుకున్నావు
నా అలుసో పంజరమనుకున్నావు

ఆ తలపులే మన  ఈ
దూరాలకు మూలాలైతే
ఆ తలపులు మనకికలేవు
ఈ దూరాలకిక అర్ధాల్లేవు

పరులతో మాటాడినా పార్టీలకు పరుగెట్టినా
చాటింగులో బిజీ ఐనా మూవీల్లో కుషీ ఐనా
ఫోనుల్లో ఎంగేజైనా సమక్షంలో నన్ను మరిచినా
పరోక్షంగా నను తలచినా ఎటెళ్ళినాఏంచేసినా
ఇంకేమీ అడగను నిన్నేమీ అడగను

నీ స్నేహం పొందాలన్న తపనలో తప్పులు చేశానేమో
నిను నొప్పించానేమో నన్ను మన్నించవూ

నిన్ను తెలుసుకోవాలన్న ఆతృతలో అవన్నీ అడిగానేమో
నిను నొప్పించానేమో కాస్త కరుణించవూ


(ఆత్రేయ కొండురు గారు నా పొస్సెస్సీవ్ ప్రేమ ని మెరుగు పరిచి ఈరూపంలో అందించినందుకు ప్రత్యేక ధన్యవాదాలు.)

Wednesday, June 2, 2010

మానస వీణ

రాసే కొద్ది గుర్తొస్తావు
తలచేకొద్ది కలచివేస్తావు
మరుపంటు రానివ్వక
అలుపంటు తెలియనివ్వక
అనుక్షణం వెంబడిస్తావు

తోడు

నీ రాకతో నా కలం ఆగింది
తోడుగా నీ మనసు చేరింది
****
నీది మమకారం
నిండిన మనసే
ఐతే, కాఠిన్యత
దాని లక్షణం
****
నువ్వున్నప్పుడు పరుగెట్టిన కాలం
ఇప్పుడెందుకో కదలనంటోంది
****
పెరిగిన ఈ దూరం కలచివేస్తుంది
నా కలం తోడు నిలిచింది
బాధ తెలుపలేక మళ్ళీ
పిచ్చి రాతలు మొదలుపెట్టింది

Monday, March 22, 2010

ఒంటరి మాను

నన్నింకా ప్రేమిస్తున్నావనే తలంపుతో ఉంటే
అది భ్రమ అని తేలికగా కొట్టిపడేస్తావు

నీ ఆప్యాయతని స్పృశించాలనుకున్నప్పుడల్లా
నీ ఆస్మిత ప్రవర్తనతో నన్ను గెంటేస్తావు

నాలోకి నువ్వు చొప్పించిన ప్రతీ భావోద్వేగము
నీ ఙ్యాపకాల చితి మంటల్లో కాలిపోయాక
నాకంటు ఇక మిగిలిందేముందని వొంటిగా
ఏకాంత ఆలోచనలలో లోతుగా మునిగిపోతాను...

Saturday, March 20, 2010

నే రాసే ప్రతీ పదంలో
నిన్ను వెతుక్కునేదానివి
ఇప్పుడేమో, నే రాసేది నీ
కొసమే అని తెలిసినా
నిను చేరనివ్వడం లేదు
నా ఆవేదనని

**********

ఒక్కోసారి కోపమొస్తుంది
ఏం చెయను! వ్యసనంగ
అల్లుకున్న నిన్ను వదులుకోడం
కష్టమే మరి నాకు!

**********

మనసు మార్చుకున్నావని
అనుకున్నాను గాని
మనిషివే మారిపోతావనుకోలేదు

Thursday, March 18, 2010


కళ్ళ కొసల్లో వేలాడే
భాష్పాలు చారికలుగా అంటుకుపోయేది
చితికిన మనసు నెర్ర
నెర్రలుగా చెక్కుకుని మూలుగుతుండేది

రవ్వంత ప్రేమతునక
ఎదురుగా వేలాడితే చాలు
ఛిద్రమైన గుండె తన
ఒడిని ఒళ్ళంత పరిచేది

ఆశలొదిలేసిన ఈ హృదయం
అప్పుడప్పుడు ఊపిరివేళ్ళను
తడుపుతూ బతుకునీడుస్తుండేది
సరిగ్గా అప్పుడే-

ఒక్కొక్కటిగా రాలుతున్న శిశిరంపై
వెచ్చని వసంతంలా పరుచుకున్నావు
లాలిత్యం ఆశించని బతుకుకి
లాలిపాటని అందించావు

కూలబడిన ప్రతీచోటాల్లా
నడక వీడిన ఆ దారంటా
నడి వేడిమిలో పూలు పరిచావు
సడి రాతిరిలో జాబిలివయ్యావు
వడి వడిగా వెన్నెల గుత్తులై
నా జీవితంలో విరబూసావు

ఆశల లతని పాదు చేస్తూ
అనుక్షణం నన్నల్లుకుపోతు
మంచు తుషారమై కురిసావు

నీ ప్రేమ సముద్రమని తలచి
జోగాడే పడవనై ఒదిగిపోయాను
ఆత్మీయత పంచుతూ సుతారంగ
నా మనసు మీటుతుంటే కమ్మని
వీణ పాటై కరిగిపోయాను

పంచుకున్న కలలు కల్లలని
కాలం వాటిని రక్కిపోతుందని
ఒకదానితో ఒకటి పెనవేసుకున్న
మనసులను అమాంతంగా నువ్వు
విడదీస్తే, తట్టుకోలేని నా చిన్ని
గుండె నెత్తుటి జడులు విదుల్చుతుంది

ప్రేమని చంపి స్నేహితులమని
మనసుని మాయ చేయడం నీకు
తగునేమో, అయినా -
స్నేహమాంటే ఇష్టమని
ఇష్టమంటే ప్రేమని
ప్రేమంటే నువ్వని
నువ్వంటే ప్రాణమని
నీకు చెబుదామనుకున్నాను
కాని -
నీ సమక్షంలోనే నువ్వు
అలక్ష్యం చేస్తుంటే నా
యద కవాటాలు చెల్లా-
చెదురుగా గాల్లోనే చీలిక
పీలికలై పిడచకట్టుకుపోయాయి

బీడు గుండెని నిమరలేని
మొండి చెయ్యిగా, శాశ్వతంగా
మిగిలిపోయావు నా పట్ల

Tuesday, March 16, 2010

నిరీక్షణ

రాత్రులు కరిగిపోతాయి
పగలు గడిచిపోతాయి
నిద్దుర బరువుని నా
కనురెప్పలు అలవాటుగా
మోసేస్తాయి! ఎప్పుడైనా
నువ్వొస్తావని, రేయంతా
నీకోసం ఎదురుచుస్తానని,
నీకు తెలుసా!

నెమ్మదిగా సాగే మేఘంలా
మందితో గూడి వచ్చి ఆటల్లో
మునిగిపోతావు. అలా
మాటుగానైనా నిను చుసి
మురిసిపోతాను కాని,
ఎందుకనో కంటి చివర
తడి ఇబ్బంది పెడుతుంది!!

నిన్ను చూసిన ఆనందం కంటే
కినుకు వహించే నీ మనసే
నన్ను కష్టపెడుతుందేమో!

అయిన -
నీ పలకరింపుకోసం
పడిగాపులుకాస్తుంటానని
నీకు తేలుసా!!

Wednesday, March 10, 2010

చివరి మెట్టు

నీ మాటలే ఎప్పుడు
నడిపిస్తుండేవి
నా మనసుకి అవే
ప్రాణాధారం మరి

*****

ఆవల నీ ప్రపంచంలో
నవ్వులు పూయిస్తుంటావు
నా పెదవులపై
ఎందుకనో వాలవు

*****

నాకు పశ్చిమాన నువ్వు
నీకు తూర్పున నేను
మన మనసుల మధ్య
ఏర్పడిన అగాధం

*****

ఇంకిన కన్నీటికి
విలువ తరిగిపోయింది
మోడువారిన ఆత్మ
కాలాన్ని శాసిస్తుంది...

Thursday, March 4, 2010

I MISS U

నేను అందరి మధ్యనే ఉంటాను, కానీ
ఏదో శూన్యం వేటాడుతుంది నన్ను,

అందరి అభిమానం పొందుతున్నాను, కానీ
నువ్వు చూపించిన తీరు వెంటాడుతుంది నన్ను,

కబుర్లెన్నో ఆలకిస్తుంటాను, కానీ
ఎవరి మాటలు నా చెవిని చేరవెందుకో,

నాకంటు లేనిది ఏదో తెలీదు, కానీ
నే కోరేది ఎల్లప్పుడూ నీ స్నేహమే!
అందుకేనేమో,

నీ వెలితితో నేనిప్పటికీ
అసంపూర్ణంగానే మిగిలిపోయాను

Wednesday, March 3, 2010

ప్రణవి

నడిరేతిరి గాలుల్లొ నెమ్మదిగ ఒదిగిన క్షణాలు
తరగని దూరాలతో బరువుగా నిట్టూర్పులు విదుల్చుతున్నాయి

ఎదలోతులోకి ఎగబాకిన నల్లటి చీకటి
ఇక రాకు అంటూ నన్ను వెనక్కి నెట్టివేస్తున్నాయి

బాధ్యత నిండిన కనురెప్పల చప్పుళ్ళు
బంధం తుంచుకోమని ఆదేశిస్తున్నాయి

దూరాన తళుక్కుమంటూ మురిపించిన మాటలు
సంద్రపు హోరులో వెతుక్కోమంటూ మౌనం వహిస్తున్నాయి

చెరిగిన దూరాలు నా దారిని కలిపేలోపు
ఎన్నెన్నో యోజనాల ఆవలికి ఎగిరిపోయావు

విసిగిన మనసు తూటాలుగా నిన్ను పొడించిందేమో
నువు అల్లిన పరదాలు నా దారినిండా కమ్ముకున్నాయి

ఒత్తిళ్ళల్లో ఒదిగిన తపన తమాయించుకుంటూ
ఒంటరి క్షణాలతో కూడి ప్రణవ నాదం చేస్తున్నాను
ఎవరికి వినిపించకుండ రోదిస్తున్నాను!!