పయనం.. ఒంటరి పయనం

కాల చక్రం..

నజ్జవుతున్న బ్రతుకు దొంతరలు ..

పులిమిన కృత్రిమ నవ్వులు

అడుగు జాడల్లెని అడవి

చీకటి, గడిపిన ఆ కొద్ది క్షణాల భారాన్నీ

మోసుకుంటూ.. కాళ్ళీడుస్తూ..

ఒంటరి పయనం...

సుడిగాలిలా..

అంతరాళాల్లోనించి

ఆలోచనల్లో బహిర్గతమవుతావు

ప్రతి పలకరింపూ ఓ తీయని వేటు ..

గుండె ముక్కలు పొదివి పట్టుకుని

ఓ అజ్ఞాతగా.. నన్ను

మోసం చేసుకుంటూ.. తడబడుతూ..

గమ్యమెరుగని ప్రయాణం

మరచాననుకుంటూ..ఏమరుచుకుంటూ..

అలలా వీడలేక.. కలలా మిగలలేక..

బ్రతుకీడుస్తూ..

పయనం.. ఒంటరి పయనం !

Note : నే వ్రాసిన వెళ్ళిపో నేస్తానికి తన స్పందన గా తన మాటలలో పదాలలో దానిని ఇంకొంచెం భావాన్ని అద్ది సున్నింతంగ స్పృశించి తనదైన శైలిలో మెరుగుపరిచి నాకందిచిన ఆత్రేయగారికి (http://aatreya-kavitalu.blogspot.com) ప్రత్యేక ధన్యవాదాలు.