Saturday, March 29, 2008

చిన్న విన్నపం!

రగిలే ఈ చీకటికి కరిగిపోతున్న నా జీవితంలో
నీ ఙ్ఞ్యాపకాలను మరువలేక నా మనసు వేదన పడుతుంది.
నీ చూపుతోనే చూసే నా కనులు
ఇకపై లోకాన్ని చూడలేక రెప్పలు వాలిస్తే
నా ఆలొచనలను ఆక్రమించే నీ గురించిన ఊహలు
నిన్నే తలుస్తూ నన్ను పూర్తిగా మరిచాయి!!
నీవు పలికే ప్రతీ మాటకు రాగం కట్టిన నా
గుండె నేడు నీ విరహాగ్నిలో నిన్నే
తలచుకుంటూ మూగబోయింది! తెలిసిన వాళ్ళు
ఎందరు వున్న నీవు లేక ఒంటరినై ఈ లోకంతో
పోరాడుతూ అందరికి అపరిచితుడనయ్యాను.
మనస్సులో మాత్రమే నన్ను నిలుపుకున్న నీకు
నా మది అక్షరముఖంగా చెబుతుంది!
నీకోసమే నేను అనేది నిజమైతే... నీ
పెదవిపై చెరగని చిరునవ్వుని అవుతాను...
నా దానివిగా నా జీవితాన్ని పంచుకో...
లేదా ఎడబాటుగా మారి నా ప్రాణం తీసుకో...
కాని కదలని శిలగా మాత్రం నన్ను మార్చకు!!

1 comment:

pranu said...

manasuni tatti lepae la vundi nee kavita...chala bavundi.