ఓదార్పు

మునుపటి కన్నా చేదుగా వచ్చిన

ఈ గ్రీషం కూడా నాకు తోడు లేకుండాపోయింది!

శరదృతువులోని ప్రతీ చినుకు నను తడుపుతూ

నా కన్నీరుని తుడుస్తుంది కాని, ఏ గాలీ

నను చేరదేం!! అయినా, ఆ నింగిలో ఎన్ని

మబ్బులున్నా, ఏ మేఘము నను ఓదార్చదెందుకని!

మండే ఎండకి, పడే వానకి, వీచే గాలికి -

వెలుగుని కమ్మే నిశికి, వేకువఝాము మౌనానికి -

అన్నిటికి తెలుసు. నేను ఎవరితోను ఏది పంచుకోనని!

అయినా, ఎందుకనో ఒక్కోసారి ఆరాటపడతాను.

'ఎవరన్నా నా మౌనానికి సాక్షి గావాలని'!

నీతోడు కావాలి

ఆ కారుమబ్బుల చాటున

నేను మౌనంగా ఏడ్చాను.

ప్రతీ క్షణం

తన ధ్యాసలోనే గడిపాను.

కనుమరుగవుతుంటే వెంటబడుతూ

నిస్సహాయుడనై కూలబడ్డాను.

గుండె నిండా పేరుకున్న బాధ

కన్నీరై వెల్లువలా చుట్టుముడుతూంది.

ఓ మనసా! నేను ప్రయాణించాల్సింది ఎంత ఉందో!

చేరాల్సిన మజిలి ఏ దిక్కున వుందో!!

కనుక తన జ్ఙ్యాపకాలు వీడిపోనీకు!

నా కంట కన్నీరు ఇంకనివ్వకు!!

నా ఆశకి శ్వాసవి నువ్వు

నా నవ్వులు నీకు పంచాలని

నా కలలో నిన్నే చూడాలని

చుక్కలన్ని నీ ముంగిట దింపాలని

నా ప్రతీ పదము నీకె అంకితమివ్వాలని

నా సంతోషం లో నువ్వే నిండి ఉండాలని

నీ చిరునవ్వులో నీ పెదవి వొంపునవ్వాలని

ఎనాటికీ నిన్ను వీడిపొవద్దని

నా మనసుని నీకే అర్పించాలని

నీతోనే కలిసి పయనించే బాటసారిని కావాలని

నీ కోరికలో ప్రేమనై

నీ ప్రేమలో స్వార్ధమై

నీ కళ్ళలో ప్రతీ రూపాన్నై

నీ గుండెలో గానమై

నీ అడుగులో ధూళినై

నీ మాటల్లో పలుకునై

నీ చూపులో వెలుగునై

నీ కవితలో భావన్నై

నీ మేనికి ఛాయనై

నీ వెంట నీడనై

నీ ఆశకి బదులవ్వనా...

నా శ్వాసలో నిన్ను దాచేయనా!!!